martes, 24 de abril de 2018

A viaxe das bolboretas

Carbonell, Paula e Gómez Chené (2006). A viaxe das bolboretas. Ilust. José Manuel Gómez, trad. Eva María Mejuto. Pontevedra: Oqo, col. O, [33 pp.]. (ISBN: 84-96573-75-3).


Breve descrición e contido da obra: álbum ilustrado de 25x23 cm en lingua galega. A cuberta e a contracuberta son de tapa dura, con encadernación en cartoné formando unha unidade na que aparecen diferentes bechos uns detrás doutros en liña. En concreto, na cuberta aparecen algúns deses bechos rodeando unha folla, o que xa nos aporta algunha pista sobre o argumento. O título aparece na mesa en letras minúsculas en cor negra e de estilo informal. As cores empregadas para ambas son de tipo cálido, amarelos, alaranxados, vermellos e verdes oscuros, predominantemente, o que simula a vida na terra onde viven os bechos. Nas gardas dianteiras e traseiras aparecen dúas margaridas que ocupan a práctica  totalidade da páxina, empregando a mesma gama de cores que na cuberta e a contracuberta. A páxina de créditos e a portada conforman unha unidade na que se poden observar algunhas bolboretas seguindo a outras desde a páxina de créditos cara á portada, nun xesto que convida a  ler o libro seguindo a súa dirección. Ademais, na páxina de créditos aparece unha pequena dedicatoria da autora a tres persoas diferentes. 
As ilustracións son de tipo figurativo e nelas represéntase a dicotomía da superficie e o subsolo ata que os bechos chegan ao limoeiro. O argumento da historia trata sobre un vermiño que quere chegar da laranxeira ao limoeiro. Polo camiño atópase con distintos bechos que queren ir ao mesmo lugar, sumándose á viaxe nas costas do vermiño. Unha vez chegados ao destino, os compañeiros da viaxe serán os que axuden ao vermiño para poder superar certas dificultades. 
A estrutura do texto presenta dúas partes. A primeira é a que fai referencia ao camiño no que se van  sumando os distintos bechos: “onde ides amigos? da laranxeira ao limoeiro, este ano imos de primeiros, levádesme con vós? Levamos...monta!, dixo o vermiño. E a pulga, a formiga, a xoaniña, a tesoiriña, o grilo e o vermiño seguiron o camiño”. A segunda parte é a que se refire á axuda que os bechos proporcionan ao vermiño: “grazas, (becho x)! Pensei que desta non saía! A ti, pola viaxe!”. Trátase dunha historia lineal que comeza coa viaxe do vermiño ata a súa transformación en bolboreta. A linguaxe está adaptada aos lectores potenciais, facendo referencia a algúns bechos que habitan na terra (pulga, formiga, xoaniña, tesoiriña, grilo, vermiño, eiruga, avespa, araña, pulgóns, paxaro e bolboreta), dúas árbores froiteiras (limoeiro e laranxeira), algunhas partes dunha árbore (póla, tronco, folla).

Potencialidades educativas: A viaxe das bolboretas permite reflexionar sobre o valor da axuda e da solidaridade para cos demais: a importancia de axudar desinteresadamente e de devolver a axuda a aqueles que nos axudaron cando precisan de nós. Ademais, os lectores poden familiarizarse con algúns bechos que habitan na terra, coñecendo as súas características físicas, así como o proceso de metamorfose que dá lugar ás bolboretas, complementando esta información grazas ás ilustracións.

Recursos de interese:

- Curtametraxe de animación.

- Informes de literatura. Observatorio de literatura dende 1995. Para saber máis sobre A viaxe das bolboretas. (Informe 2006)
- Sobre a autora, Paula Carbonell. Información de interese.

Ningún comentario:

Publicar un comentario