La visita

Damm, Antje (2015). La visita. Ilustr. Antje Damm. Girona: Tramuntana, [40 pp.]. (ISBN: 978-84-16578-18-4)

Breve descrición do formato e do contido da obra: álbum ilustrado de formato rectangular alargado, coas tapas duras e cunhas dimensións 19,5 x 25,5 Cm. Na cuberta xa observamos a cor coa que nos imos encontrar ao comezo do libro, onde vai suceder toda a historia. O título adianta chaves do que suceder, coa protagonista escoitando como lle tocan á porta. Na garda principal está xa plasmado o escenario no que se vai contar o conto e a cor da tristeza. Na garda final temos o mesmo escenario pero con cores vivas polo que algo sucede durante o relato que cambia a vida da protagonista.

As páxinas do principio do libro son de cores escuras, transmitindo un sentimento de tristeza que, a medida que vai transcorrendo a historia, coa chegada dun neno á casa, dá paso a unhas páxinas que comezan a cambiar a súa cor por cores máis vivas e coloridas. As imaxes son hiperrealistas, como se tiveras diante eses mobles que se observan, as paredes están pintadas con témperas e a protagonista vese sobreposta a todas as imaxes. O neno e o seu avión aparecen de cor, polo que son os causantes deste cambio na vida da protagonista.

A historia preséntanos a Elisa, unha señora que se sente soa e asustada na súa casa. Un día éntralle pola ventá un avión de papel, o que a enfurece un pouco porque é moi ordenada. Decide queimalo no forno. Ao día seguinte petan na porta da súa casa, cando abre atópase cun neno preguntando polo avión. O pequeno pediu ir ao baño e mentres subía as escaleiras co seu rastro, a cor das mesmas ía cambiando e tamén o de Elisa cando Hugo lle pregunta por un cadro colgado na parede. Hugo encóntrase cunha repisa chea de libros e pídelle a Elisa que lle lea un, e así foi; despois xogaron, fíxolle a merenda e despedíronse. A Hugo encantoulle estar na casa de Elisa e esta despediuse con un “¡hasta pronto!”, desexando que Hugo volvese outro día.

Potencialidades educativas: con esta obra podemos traballar as emocións, neste caso a de tristeza e alegría. É unha ferramenta para traballar a afectividade entre dúas persoas que non se coñecen de nada pero que poden darlle luz á vida da outra persoa. Sérvenos para que os nenos/as compartan a súa diversión coas súas avoas/ avós ou con algunha veciña que teñan. Ensínanos a que hai que coñecer as persoas e non deixarnos fiar polas primeiras aparencias, xa que na obra Elisa aparecía con todo escuro e Hugo en ningún momento lle tivo medo.

Recursos de interese:

Raquel (2017). “La visita”. En Mamá y Naiara leemoshttps://mamaynaiaraleemos.org/2017/04/21/3424/ (consultado 8/03/2018).