Gato Guille e os monstros

Couto, X. (adapt.) (2000). Gato Guille e os monstros. Pontevedra: Kalandraka, [33 p.]. (ISBN: 978-84-8464-555-9).

Breve descrición do formato e do contido da obra: álbum ilustrado de 22 x 22 cm,  con encadernación de cartoné. Formado por 40 páxinas onde Rocío Martínez emprega a técnica do pastel para recrear personaxes e espazos cheos de dulzura. Tamén xoga coa perspectiva para dar a sensación de que as estancias da casa son sitios inmensos, tal e como os máis pequenos perciben a realidade máis inmediata. Con esa impresión de amplitude medran a intriga, o medo e soidade que invaden a Guille. Pero os ambientes non chegan a ser ameazantes nin tétricos; hai elementos -xoguetes, roupa, libros- que lle lembran ao lector que está nun lugar seguro: o fogar.

Gato Guille é incapaz de quedar só xogando porque atérranlle os ruídos estraños: o aire que entra pola fiestra, a lavadora, o ascensor, a cisterna que pinga... Calquera son alleo convértese, na súa imaxinación, nun monstro que pode atacalo. A súa reacción consiste en fuxir na procura da protección da nai. Mamá Gata é a súa única fonte de seguridade e, avanzando a historia, o lector comprobará que tamén é a única capaz de disiparlle os temores. Porque acaba sendo a nai quen se alarme cos ruídos que previamente atemorizaran a Guille. Daquela o gatiño axudaralle a perder o medo tomándoa da man e dándolle unha explicación razoable a cada suceso.

Potencialidades educativas: este álbum aborda un tema interesante e habitual nos nenos: o medo. Mamá Gata é o alterego da autora que, deste xeito, diríxese aos lectores para transmitirlles que o medo só está na mente de cada un e que cómpre afrontarlo con decisión para vencelo.

Non falta a particular homenaxe da autora a Maurice Sendak, autor de “Onde viven os monstros”. Esta obra, editada por Kalandraka, aparece representada nunha das escenas do libro. Os diferentes tamaños da tipografía e a disposición dinámica das palabras en cada páxina logran efectos visuais que enriquecen a narración e a mensaxe do conto: recursos como as onomatopeas ou o maior tamaño das frases nos momentos nos que se marcan picos de tensión, contribúen a procurar da historia todo o seu potencial.

Recursos asociados á obra:

Millon, E. (2013). Vídeo Gato Guille e os monstros. https://www.youtube.com/watch?v=5TxNfAyYNRE (Consultado 16/03/18).

Guarino, M. (2016). Dramatización El gato Guille y los monstruos I https://www.youtube.com/watch?v=fvx7uF6M7aE (Consultado 16/03/18).

Kalandraka (2000). Ficha do libro “O gato Guille e os monstros”. http://www.kalandraka.com/fileadmin/images/books/dossiers/Gato-Guille-G_01.pdf (Consultado 16/03/18).