Corre corre cabaciña

Mejuto, Eva (2016). Corre corre, cabaciña. Ilust. Andre Letria. Pontevedra: OQO, col. O, [36 pp.] (ISBN: 978-84-9871-532-6).

Breve descrición do formato e contido da obra: conto infantil narrativo en formato álbum e ilustrado e adaptado dun conto tradicional portugués. Presenta un formato rectangular e as  tapas son duras. Na cuberta aparece a protagonista da historia. O título está situado na parte superior do álbum. Xoga co tamaño das palabras e do que significan, presentándoas con movemento. O nome da autora e do ilustrador corren detrás da cabaza, facendo unha simboloxía ao tema central da obra. Na contracuberta podemos observar a imaxe das tres personaxes secundarias ou antagonistas.

As gardas destacan polo seu fondo alaranxado escuro, do que sobresae unha serie de cabazas formando varias liñas e con distintas expresións nas súas caras. A portada presenta o debuxo dunha cabaza, na parte central da páxina. O título do libro, Corre corre, cabaciña, en cor morrón, sitúase enriba do debuxo da cabaza, e como na cuberta, xoga co tamaño das palabras e co significado, dándolles movemento.

As páxinas mostran fondos de diferentes tons alaranxados, en relación coa cor da cabaza e a intensidade do momento. As ilustracións, expresivas e rechamantes, descobren a unha avoa pequeniña, fráxil, medorenta e astuta, fronte ás personaxes secundarias que co seu gran tamaño, intensifican  a súa ferocidade.

Os textos destacan pola cor negriña nos diálogos e no tamaño da tipografía cando falan as bestas, o que lles imprime maior profundidade ás súas intervencións e ao seu ton de voz. Os diálogos son repetitivos e facilitan a súa memorización. Tamén xoga coa sonoridade e coa rima: “Cabaza, cabaciña, non viches por aí unha velliña?”

Utiliza diminutivos e aumentativos, como xogo para a rima, o que dá lugar a unha estrutura similar a un trabalinguas: “Non vin vella nin velliña, nin velliña, nin vellón, corre corre, cabaciña, corre corre, cabazón!”. O contido do álbum relata a historia dunha velliña que recibe a invitación á voda da súa neta. Esta decide emprender unha viaxe e polo camiño encóntrase con tres bestas que a queren papar. A habelencia da avoa permítelle saír airosa das distintas situacións, convencendo ás bestas de que cando volva para a casa estará máis gordiña. Esta obra ten unha estrutura circular, dado que a avoa sae da casa para ir ao convite da súa neta; supera o obstáculo que lle presentan as tres bestas  (o lobo, o oso e o león) e ao día  seguinte volve á casa despois da voda e supera con enganos e imaxinación os obstáculos do camiño.

Trátase dunha adaptación dun conto popular portugués, que recorda en certo modo ao conto de Carapuchiña vermella, aínda que neste caso é a avoa quen ten que visitar á neta porque vai casar.

Pontencialidades: A historia é de carácter repetitivo, polo que facilita a memorización. É interesante a introdución de rimas e a sinxeleza do texto. A avoa utiliza a cabaza como disfrace para que non a recoñezan. O tema do disfrace e a cabaza asóciase ó Samaín, polo tanto é boa época para traballar cos nenos este conto.

Así como traballar cunha canción propia do libro de fácil aprendizaxe.

Recursos: Canción https://www.youtube.com/watch?v=3Im2AZDcKvc.